Το πραγματικό του σπίτι είναι ο απέραντος ωκεανός. Όμως, θα περάσει τη ζωή του περιορισμένο σε μια μικρή πισίνα ως «αντικείμενο ψυχαγωγίας» - μια μοίρα, που μοιράζονται εκατομμύρια αιχμάλωτα θαλάσσια ζώα στον κόσμο.
Τα θαλάσσια ζώα είναι συναρπαστικά και ο κόσμος τους τόσο διαφορετικός από τον δικό μας, που είναι κατανοητό πολλοί άνθρωποι να θέλουν να τα προσεγγίσουν. Τα εμπορικά θαλάσσια πάρκα και τα ενυδρεία, έχουν οικονομικό κέρδος πολλών εκατομμυρίων το χρόνο από αυτή την περιέργεια.
Τα θαλάσσια ζώα είναι συναρπαστικά και ο κόσμος τους τόσο διαφορετικός από τον δικό μας, που είναι κατανοητό πολλοί άνθρωποι να θέλουν να τα προσεγγίσουν. Τα εμπορικά θαλάσσια πάρκα και τα ενυδρεία, έχουν οικονομικό κέρδος πολλών εκατομμυρίων το χρόνο από αυτή την περιέργεια.
Όμως, τι σημαίνει αυτό για τα ίδια τα ζώα;
~ Ένα αφύσικο περιβάλλον.
Ένα λυπηρό γεγονός που ενισχύει και τη δεινή κατάσταση των ζώων στα θαλάσσια πάρκα και τα ενυδρεία: αυτά τα περιορισμένα περιβάλλοντα δε θα μπορέσουν ποτέ να επιτρέψουν στα αιχμάλωτα ζώα να εκφράσουν την πλήρη γκάμα των φυσικών τους συμπεριφορών.
Ζώα όπως οι βασιλικοί πιγκουίνοι, που συνεχώς καταδύονται σε βάθος 100 μέτρων στη φύση – και έχουν καταγραφεί σε βάθη που ξεπερνούν τα 300 μέτρα – κρατούνται συχνά σε εγκαταστάσεις ενός μικρού κλάσματος αυτών των μεγεθών. 
Στην υποτροπική Χρυσή Ακτή, το Sea World Australia διατηρεί αιχμάλωτες μερικές πολικές αρκούδες – ζώα που προσαρμόζονται φυσικά στις παγωμένες συνθήκες της Αρκτικής. Αυτές οι μεγαλοπρεπείς αρκούδες μπορούν να διανύουν τεράστιες αποστάσεις στα φυσικά τους σπίτια, με τους επιστήμονες να αναφέρουν το 2005 ότι είχαν εντοπίσει μια καταγεγραμμένη πολική αρκούδα να κολυμπάει τουλάχιστον 74 χλμ. – και πιθανόν πάνω από 99 χλμ. – σε μόλις 24 ώρες.
Στις εγκαταστάσεις, όπως του Sea World Australia, συχνά προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν «περιβαλλοντικό εμπλουτισμό» για να αποτρέψουν τη βαρεμάρα και τα πιθανά αρνητικά ψυχολογικά αποτελέσματα της αιχμαλωσίας των πολικών αρκούδων, ωστόσο ειδικοί σημειώνουν ότι αυτό δε θα μπορέσει ποτέ να είναι επαρκές για τις ανάγκες τους. Σύμφωνα με την κτηνίατρο Samantha Lindley, «... δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να υποκαταστήσει τον τρόπο ζωής τους που περιλαμβάνει δραστηριότητες όπως την περιπλάνηση, το κυνήγι, την επιβίωση, πράγματα που μια πολική αρκούδα έχει στη φύση.»
~ Εξαναγκασμένα να κάνουν παράσταση.
Το πρωτοποριακό ντοκιμαντέρ Blackfish, προκάλεσε κύματα διεθνώς, τονίζοντας την εμπειρία των αιχμάλωτων όρκα σε θαλάσσια πάρκα, συμπεριλαμβανομένου του SeaWorld (USA), ειδικά αυτών που αποσπώνται από τις οικογένειές τους στη φύση και εξαναγκάζονται να κάνουν παράσταση για «ψυχαγωγικούς σκοπούς» στα πλήθη.
Αυτή η συγκινητική και διαφωτιστική ταινία εστιάζει στην εμπειρία του Tilikum, που τον έπιασαν όταν ήταν μωρό στα νερά έξω από την ακτή της Ισλανδίας – και είχε ενοχοποιηθεί για τον τραγικό θάνατο μερικών ανθρώπων «εκπαιδευτών» έως και 3 δεκαετίες μετά.
Δείτε το trailer του γνωστού ντοκιμαντέρ.
Πολλά άλλα έξυπνα θαλάσσια ζώα, εκτός από τις όρκες, όπως οι φώκιες και τα δελφίνια, όπως και ο Tilikum, ζουν εγκλεισμένα σε περιορισμένους τεχνητούς χώρους και συχνά τους απαιτείται να κάνουν αφύσικα κόλπα για μεγάλα και θορυβώδη πλήθη, με αντάλλαγμα το φαγητό τους.
~ Παγιδευμένα, στρεσαρισμένα
και άρρωστα.
Τα ζώα στα θαλάσσια πάρκα δεν μπορούν να κυνηγήσουν την τροφή τους, όπως θα έκαναν φυσιολογικά στη φύση, απομακρύνονται από τις οικογένειές τους και δεν μπορούν να δημιουργήσουν κοινωνικούς δεσμούς της επιλογής τους. Τελικά, αποκλείονται από το να έχουν οποιοδήποτε βαθμό ελέγχου ως προς τους γύρω τους.
Μια έρευνα στη Μεγάλη Βρετανία ανακάλυψε ότι τουλάχιστον 9 στα 10 ενυδρεία όπου έγιναν οι μελέτες είχαν ζώα που επιδείκνυαν «αφύσικες» συμπεριφορές, όπως να κάνουν γύρους γύρω από τον εαυτό τους, να αφήνουν το κεφάλι τους να επιπλέει, να επαναλαμβάνουν συνεχώς ένα μοτίβο κολύμβησης και να ακουμπάνε επαναλαμβανόμενα τις γυάλινες μπαριέρες. Οι καρχαρίες και τα σαλάχια συγκεκριμένα, παρατηρήθηκε να επαναλαμβάνουν το «κολύμπι στην επιφάνεια του νερού» (SBB), που δεν είναι γνωστό να αποτελεί μέρος του φυσιολογικού εύρους των φυσικών ή άγριων συμπεριφορών αυτών των ειδών.
«Στα δημόσια ενυδρεία της Μεγάλης Βρετανίας υπολογίστηκε ότι το ποσοστό των θαλάσσιων ζώων που γεννήθηκαν και αιχμαλωτίστηκαν στη φύση είναι 89% ... Πολλά ζώα που πιάνονται, δίνονται ως δωρεά στα ενυδρεία γιατί είναι τα ψάρια που πιάστηκαν μαζί με τα υπόλοιπα στην ιχθυοβιομηχανία…
Κατά τη διεξαγωγή αυτής της μελέτης απευθείας στον τόπο, δε βρέθηκε κανένα στοιχείο δραστηριοτήτων συντήρησης (όπως η προστασία των οικοτόπων). Παρά το γεγονός αυτό, το 61% των δημοσίων ενυδρείων της Μεγάλης Βρετανίας χρησιμοποιούν τον όρο «συντήρηση» στα δημοσιεύματα ή και τις παρουσιάσεις τους…»
Κατά τη διεξαγωγή αυτής της μελέτης απευθείας στον τόπο, δε βρέθηκε κανένα στοιχείο δραστηριοτήτων συντήρησης (όπως η προστασία των οικοτόπων). Παρά το γεγονός αυτό, το 61% των δημοσίων ενυδρείων της Μεγάλης Βρετανίας χρησιμοποιούν τον όρο «συντήρηση» στα δημοσιεύματα ή και τις παρουσιάσεις τους…»
~ The Captive Animals' Protection Society.
Τα προβλήματα υγείας που αποκαλύφθηκαν στα δημόσια ενυδρεία της Μεγάλης Βρετανίας κατά την έρευνα, περιελάμβαναν επίσης πληγές, ρήξεις, ουλές, μολύνσεις στα μάτια, παραμορφώσεις, λοιμώξεις, μη φυσιολογική ανάπτυξη και θανάτους.
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε.
Τα ζώα κρατούνται αιχμάλωτα σε αυτές τις εγκαταστάσεις, μη έχοντας καμία επιλογή. Εσείς όμως έχετε!
~ Παρακαλούμε, ποτέ μην επισκέπτεστε θαλάσσια πάρκα και ενυδρεία.
~ Θαυμάστε την μεγαλοπρέπεια των θαλάσσιων ζώων απολαμβάνοντας ντοκιμαντέρ με ζώα, φωτογραφίες, ή παρατηρώντας τα στη φύση.
~ Μοιραστείτε αυτή τη σελίδα με την οικογένεια και τους φίλους σας!
Μεταφρασμένο άρθρο από Animals Australia.
