Menu

Μοσχαράκια: Τα Υποπροϊόντα Της Γαλακτοβιομηχανίας.




Όπως όλα τα θηλαστικά, οι αγελάδες παράγουν γάλα μόνο για να ταΐσουν τα μωρά τους. Οι καταναλωτές έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου σε τέτοιο βαθμό, που πιστεύουν ότι το να πίνουν γάλα είναι σημαντικό, και σπάνια καθόμαστε να αναλογιστούμε τον παραλογισμό του να πίνεις μητρικό γάλα ως ενήλικας. Και όχι μόνο μητρικό γάλα, αλλά το εκβιαστικό και κλεμμένο μητρικό γάλα ενός άλλου είδους, φτιαγμένο από αυτές τις μητέρες με μοναδικό σκοπό να ταΐσουν το μωρό τους. Η κατανάλωσή μας σε γάλα είναι όχι μόνο περιττή, αλλά αφύσικη, ανθυγιεινή και βάναυση.

Το μοσχαράκι είναι ένα υποπροϊόν της γαλακτοβιομηχανίας. Οι άνθρωποι μπορούν να καταναλώνουν όλο το γάλα και τα γαλακτοκομικά που θέλουν (αλλά δε χρειάζονται) μόνο καθιστώντας έγκυες τις αγελάδες και αρμέγοντάς τες, αποσπώντας τα μοσχαράκια για τα οποία προοριζόταν το γάλα. Τα εκατομμύρια αγελάδων στις γαλακτοκομικές φάρμες εξαναγκάζονται να μπουν σε ένα ατέρμονο κύκλο συνεχόμενων εγκυμοσύνων και απομάκρυνσης των μωρών τους. Τα θηλυκά μοσχαράκια εκτρέφονται για να αντικαταστήσουν τις μητέρες τους στο κοπάδι των "γαλακτοπαραγωγών αγελάδων". αλλά τα αρσενικά μοσχαράκια είναι άχρηστα στη γαλακτοβιομηχανίαΕνώ ένα μικρό ποσοστό εκτρέφεται για αναπαραγωγικούς σκοπούς, τα μοσχαράκια της γαλακτοπαραγωγής, δε θεωρούνται η κατάλληλη ράτσα για βοδινό κρέας. Είναι αυτό το περίσσευμα νεογέννητων αρσενικών μοσχαριών της γαλακτοβιομηχανίας που τροφοδοτεί τη βιομηχανία κρέατος. Δεν υπάρχει βιομηχανία κρέατος χωρίς τη γαλακτοβιομηχανία.


Γύρω στα 700.000 αρσενικά μοσχαράκια σφάζονται κάθε χρόνο στις ΗΠΑ. Δύο είδη μοσχαριών αναγνωρίζονται από το USDA: το ‘μοσχαράκι γάλακτος’, από μοσχαράκια που σφάζονται σε ηλικία έως τριών εβδομάδων, και το ‘μοσχαράκι ειδικής εκτροφής’, από μοσχαράκια που σφάζονται γύρω στις 16-18 εβδομάδες. Τα μοσχαράκια και των δύο ειδών που εκτρέφονται, ταΐζονται με υγρά υποκατάστατα γάλακτος. Αυτή τη στιγμή, η πλειοψηφία των μοσχαριών που προορίζονται για κρέας, εκτρέφονται σε εσωτερικούς χώρους σε ατομικούς στάβλους που συνήθως οι διαστάσεις τους είναι 75 εκατοστά επί 1,70 μέτρα.

Ενώ συνήθως αναφέρονται ως "κλουβιά," οι μάντρες κατασκευάζονται με τοίχους που διαχωρίζουν και περιορίζουν κάθε μοσχαράκι. Τα μοσχαράκια στα κλουβιά αυτά περνούν ολόκληρη τη ζωή τους δεμένα με σκοινιά ή αλυσίδες στο μπροστινό μέρος της μάντρας, περιορίζοντας κυριολεκτικά κάθε κίνηση μέχρι να φτάσουν στο βάρος για σφάξιμο. Αυτή η έλλειψη άσκησης αποτρέπει τη φυσιολογική μυϊκή ανάπτυξη. για να ικανοποιηθούν οι γκουρμέ προτιμήσεις για τρυφερή σάρκα μωρού.


~ Μητρική Στέρηση.


Οι αγελάδες και τα μωρά τους μοιράζονται έναν ισχυρό και άμεσο δεσμό. Στα φυσικά κοπάδια, οι μητέρες και οι απόγονοί τους παραμένουν μαζί ως σύντροφοι στη βόσκηση για χρόνια μετά την ωρίμανση και ενηλικίωση των μωρών. Όμως στις γαλακτοκομικές φάρμες, μεγάλες ή μικρές, βιομηχανικές ή ελευθέρας βοσκής, τα μωρά απομακρύνονται εξαναγκαστικά από τις μητέρες τους συνήθως μέσα σε μερικές ώρες απ' όταν γεννηθούν. Οι μητέρες αγελάδες συνεχίζουν να ψάχνουν και να φωνάζουν μανιωδώς για τα μωρά τους επί μέρες ή και εβδομάδες μετά την απομάκρυνσή τους


Αυτός ο βάρβαρος διαχωρισμός, τούς προκαλεί τεράστια θλίψη και άγχος. Ο συγγραφέας και ιστορικός James McWilliams γράφει, "Έγινα vegan τη μέρα που είδα ένα βίντεο όπου ένα μοσχαράκι γεννήθηκε σε μία βιομηχανική φάρμα. Απομάκρυναν το μωρό από τη μητέρα του πριν καλά καλά πέσει στο έδαφος. Το αβοήθητο μοσχαράκι γυρνούσε πίσω το κεφαλάκι του για να βρει τη μαμά του. Η μητέρα έτρεξε πίσω από το γιο της και ξέσπασε σε οργή όταν ο κτηνοτρόφος της έκλεισε την πόρτα. Θρηνούσε με τον πιο λυπηρό ήχο που έχω ακούσει ποτέ να κάνει ένα ζώο, και μετά κατέρρευσε και έπεσε στο έδαφος, κρύβοντας το πρόσωπό της στον λασπωμένο πλακούντα. Δεν είχα ιδέα τι συνέβαινε σχετικά με τη χημεία του εγκεφάλου, το ένστικτο του ζώου, ή οτιδήποτε. Ήξερα μόνο ότι αυτό ήταν μεγάλο λάθος. Ήξερα μόνο πως τέτοια βάσανα δε θα άξιζαν ποτέ η γεύση του γάλακτος ή του κρέατος. Βρέθηκα να συμπάσχω με την αγελάδα και το μοσχαράκι, και έτσι η ζωή μου άλλαξε."


~ Άρνηση Της Φυσικής 
Συμπεριφοράς Θηλασμού.


Τα μοσχαράκια έχουν ένα πολύ έντονο ένστικτο να ψάχνουν και να θηλάζουν με το στόμα τους. Η συμπεριφορά θηλασμού αναπτύχθηκε για να τα βοηθά να εντοπίζουν τροφή. Στις περισσότερες εμπορικές  φάρμες κρέατος, τα μοσχαράκια ταΐζονται από ταΐστρες με υγρό υποκατάστατο γάλακτος δύο φορές τη μέρα, σε αντίθεση με τις τέσσερις με δέκα φορές που θα θήλαζαν φυσιολογικά από τις μητέρες τους. 

Η ανάγκη τους να θηλάσουν δεν ανακουφίζεται από το τάισμα με ταΐστρες, και η απαγόρευση αυτής της σημαντικής, ενστικτώδους συμπεριφοράς καταλήγει σε μη-θρεπτικό θηλασμό αντικειμένων όπως του φράχτη ή της αλυσίδας τους, ή άλλων μοσχαριών, γνωστό ως αλληλο-θηλασμό. Ο αλληλο-θηλασμός, που θεωρείται ότι αυξάνει τη μετάδοση των ασθενειών, ποτέ δεν καταγράφηκε σε μοσχαράκια που μεγαλώνονται από τις μητέρες τους. Έχουν μάλιστα καταγραφεί μοσχαράκια να προσπαθούν να θηλάσουν τα δάχτυλα των εργατών στα σφαγεία, τις τελευταίες τους στιγμές πριν θανατωθούν χωρίς έλεος από τα ίδια αυτά χέρια.


~ Έλλειψη Σιδήρου.


Τα μοσχαράκια είναι μηρυκαστικά, ζώα που χωνεύουν την τροφή τους σε δύο φάσεις. Χωνεύουν γρασίδι και άλλα ινώδη φυτά μασώντας και καταπίνοντας μια φορά, αναμασώντας αργότερα, και μασώντας ξανά στην ανάπαυσή τους, μια πρακτική κοινώς γνωστή ως "αναμάσημα της τροφής". Τα μοσχαράκια που μεγαλώνουν στην ύπαιθρο αρχίζουν να τρώνε γρασίδι μετά από μερικές εβδομάδες ζωής. Στους τέσσερις μήνες, μπορεί να περνούν έξι ώρες τη μέρα βοσκώντας και μερικές ώρες αναμασώντας. Αντίθετα, η πλειοψηφία των μοσχαριών στις βιομηχανίες κρέατος τρέφονται μόνο με υγρά υποκατάστατα γάλακτος. Αυτή η αφύσικη διατροφή είναι εσκεμμένα ελλιπής σε σίδηρο προκειμένου να είναι λευκή η σάρκα των μοσχαριών, καθώς τα εστιατόρια και οι έμποροι πληρώνουν παραπάνω για πιο λευκό κρέας, που θεωρείται πιο ευχάριστο αισθητικά. 

Τουλάχιστον ένα στα τέσσερα μοσχαράκια μαστίζεται από διατροφική αναιμία, που κάνει τα ήδη αδύναμα από έλλειψη άσκησης άκρα τους, ακόμα πιο ασθενικά, θέτει σε κίνδυνο το ευαίσθητο ανοσοποιητικό τους σύστημα, και συμβάλλει σε όλο και περισσότερα "πεσμένα" μοσχαράκια (μοσχαράκια με βλάβες ή πολύ αδύναμα για να σταθούν) και αυξημένη πιθανότητα κακομεταχείρισης από τους εργάτες.


~ Περιορισμός Της Κίνησης Και
 Έλλειψη Άσκησης.

Τα αποτελέσματα της αναιμίας και του υποσιτισμού επιδεινώνονται περισσότερο από την έλλειψη άσκησης λόγω του εντατικού περιορισμού των μοσχαριών, προκειμένου να αποτρέπεται η μυϊκή ανάπτυξη. Σε ένα φυσικό κοπάδι σε βοσκότοπους, τα μοσχαράκια παίζουν ζωηρά, καλπάζοντας, πηδώντας και κλωτσώντας, και όταν είναι και άλλα μοσχαράκια παρόντα, συμμετέχουν επίσης σε αυτό το παιχνίδι πάλης. Τα μοσχαράκια στην κρεατοβιομηχανία , αποτρέπονται από την άσκηση, υποφέρουν από την τεράστια μυϊκή αδυναμία και τον κακό συντονισμό, καθώς επίσης και από τη σημαντική απογοήτευση των ενστίκτων τους και το συναισθηματικό άγχος.


Όχι μόνο δεν μπορούν να παίξουν, αλλά τα μοσχαράκια που είναι δεμένα σε στάβλους ή περιορισμένα σε στενές μάντρες, δεν μπορούν να πάρουν τις στάσεις που θα επέλεγαν για έναν ξεκούραστο ύπνο, για να νιώσουν άνετα, να χαλαρώσουν ή για να ρυθμίζεται καλύτερα η θερμοκρασία του σώματός τους. Δεν μπορούν να τεντωθούν. Περνούν ολόκληρη τη μίζερη ύπαρξή τους σε ξύλινους στύλους ή πλαστικοποιημένες μεταλλικές σχάρες, υφιστάμενα τον πόνο και νιώθοντας άβολα, μην μπορώντας να ξαπλώσουν ή να αναπαυτούν φυσικά. Η προτιμώμενη στάση ύπνου των μοσχαριών, για τη μέγιστη ζεστασιά και αίσθημα ασφάλειας, είναι να κουλουριάζονται με το κεφάλι στα πλευρά. Τα μοσχαράκια που είναι δεμένα ή σε στενές μάντρες δεν μπορούν ούτε να κοιμηθούν σε αυτή τη στάση.


~ Συμπεριφορά Κενής ή 
Άσκοπης Μάσησης.


Ένα άλλο συνηθισμένο σημάδι στρες και συναισθηματικού πόνου στα μοσχαράκια είναι η επίδειξη συμπεριφοράς κενής ή άσκοπης μάσησης, που είναι η έκφραση ενστικτωδών συμπεριφορών ακόμα και σε αφύσικα περιβάλλοντα, όπου αυτές οι συμπεριφορές δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν μια χρήσιμη λειτουργία ή αποτέλεσμα του επιθυμητού σκοπού. Σε όλες τις διατροφές με υγρά, τα μοσχαράκια δεν μπορούν να εκτελέσουν τη φυσιολογική συμπεριφορά της αναμάσησης και της μάσησης. Αλλά το φυσικό ένστικτο να μεταχειριστούν κάτι στο στόμα τους είναι τόσο έντονο, που τα μοσχαράκια που ταΐζονται με γάλα εκτελούν "άσκοπο" μάσημα, κάνοντας παρατεταμένες επίπονες μασητικές κινήσεις παρόλο που δεν έχουν τίποτα να μασήσουν. Η βαρεμάρα και η απόγνωση επίσης, τα οδηγούν στο να αναπτύξουν άσκοπες στοματικές συμπεριφορές συμπεριλαμβανομένης της αναδίπλωσης της γλώσσας, του πιπιλίσματος, του γλειψίματος και της μάσησης άψυχων αντικειμένων.


~ Κοινωνική Στέρηση.


Για τα μοσχαράκια που είναι διαχωρισμένα από τις μητέρες τους, η κοινωνική επαφή με άλλα μοσχαράκια είναι ιδιαίτερα σημαντική. Όλα τα μοσχαράκια είναι κοινωνικά ζώα που παίρνουν σωματική, ψυχολογική στήριξη και παρηγοριά το ένα από το άλλο. Σε φυσιολογικές συνθήκες, τα μοσχαράκια αρχίζουν να σχηματίζουν φιλίες και στενές σχέσεις γύρω στις δύο εβδομάδες ζωής. Σε μια προσεκτική μελέτη ημιάγριων βοοειδών, η πλειοψηφία των μικρών μοσχαριών σχημάτιζαν στενές φιλίες με ένα ή δύο μη-συγγενή μοσχαράκια παρόμοιας ηλικίας, και διατηρούσαν αυτούς τους δεσμούς για περισσότερα από τρία χρόνια. Οι επιστήμονες κατέληξαν ότι μετά τους δεσμούς μητέρας-μοσχαριού, οι πιο σημαντικές και διαρκείας σχέσεις μεταξύ των μοσχαριών είναι οι φιλίες χωρίς δεσμό συγγένειας. 


Τα μοσχαράκια στις φάρμες "κρέατος" στερούνται μητέρα και φίλους. Δεν αισθάνονται ποτέ να  δέχονται αγάπη και ότι είναι ασφαλή, δεν αισθάνονται ποτέ τίποτα άλλο εκτός από αβοήθητη εγκατάλειψη και μοναξιά.

Σε αυτά τα περιοριστικά και ανθυγιεινά περιβάλλοντα, τα μοσχαράκια υποφέρουν επιπλέον από την οδύνη του να μην μπορούν να εξερευνήσουν, να γλειφτούν, αλλά και από συνηθισμένες σοβαρές ασθένειες, με συχνότερες την πνευμονία και τη διάρροια, και οι δύο εκ των οποίων είναι συχνά θανατηφόρες.


~ Μεταφορά, Σφαγή Και Κακοποίηση.

Στις ΗΠΑ, τα μοσχαράκια λίγων μόλις ωρών ή ημερών μπορεί να μεταφέρονται για πάνω από 28 ώρες χωρίς τροφή, νερό ή αρκετό χώρο να ξαπλώσουν. Κατά τη μεταφορά στη δημοπρασία και στο σφαγείο, τα μοσχαράκια είναι τρομοκρατημένα, μελανιασμένα, αφυδατωμένα, υποσιτισμένα, ποδοπατημένα, εκτεθειμένα σε ασθένειες, και φρικτά κακοποιημένα από τους εργάτες όταν η αδυναμία, ο πανικός ή η μειωμένη κινητικότητά τους από την αναιμία και την έλλειψη άσκησης τα αποτρέπουν από το να κινούνται γρήγορα. 

Καθώς οδηγούνται με βία προς και από τα φορτηγά, ή σπρώχνονται στις σειρές προς το σφαγείο, τα μοσχαράκια παραπαίουν, τρέμουν, παραπατούν και συχνά καταρρέουν. Πολλά είναι ανίκανα να σταθούν όρθια. 

Σύμφωνα με την ομοσπονδιακή Δράση για Εξανθρωπισμένες Μεθόδους Σφαγής, τα μοσχαράκια θα έπρεπε να αναισθητοποιούνται καλά πριν τη σφαγή - αυτό σημαίνει να καθίσταται αναίσθητο στον πόνο με ένα μόνο χτύπημα, πυροβολισμό ή από ηλεκτρικό ρεύμα, χημικά ή άλλα μέσα που είναι γρήγορα και αποτελεσματικά, πριν τα δέσουν από τα πόδια, τα ανυψώσουν και αρχίζουν να τα διαμελίζουν. 


Η πιο συνηθισμένη μέθοδος αναισθητοποίησης των μοσχαριών είναι το ηλεκτροσόκ. Κατά τη αναισθητοποίηση με ηλεκτροσόκ, περνάει συνεχές ρεύμα στον εγκέφαλο του ζώου για να επέλθει επιληπτική κατάσταση. Κατά τη διαδικασία, πιστεύεται ότι δεν αισθάνονται τον πόνο.  Σε μερικές μελέτες, μοσχαράκια που αναισθητοποιούνταν με αυτή τη μέθοδο, έδειξαν ότι γρήγορα ανακτούσαν τις αισθήσεις τους, από 22 ως 60 δευτερόλεπτα μετά το ηλεκτροσόκ. Βίντεο από αμέτρητες μυστικές έρευνες επιβεβαιώνουν αυτό το θέμα, και συνεχώς αποκαλύπτουν την τρομακτική κακοποίηση των μοσχαριών κατά τη μεταφορά και τη σφαγή. 


Μία πρόσφατη έρευνα του Humane Society σε ένα σφαγείο μοσχαριών, αποκάλυψε τα ακόλουθα: 


 Αποτυχία της επιβεβαίωσης ότι τα μοσχαράκια που έγινε ηλεκτροσόκ αναισθητοποιήθηκαν στον πόνο. Κρυφό βίντεο δείχνει κινήσεις και αναπνοή που δεν είναι χαρακτηριστικά αντανακλαστικά μετά-σφαγής. Σε μια περίπτωση, ένα δεμένο μοσχαράκι του οποίου το κεφάλι έχει μισο-απομακρυνθεί, έβγαλε φωνή σε ένα σημείο όπου θα έπρεπε να είναι αναίσθητο, οδηγώντας τους ειδικούς να υποστηρίξουν ότι είχε απόλυτα τις αισθήσεις του. 

 Σε μια σκηνή, ο συνιδιοκτήτης της επιχείρησης κάνει ηλεκτροσόκ και μετά σηκώνει ένα πεσμένο μοσχαράκι στα πόδια του λέγοντας "Δεν έχεις τίποτα, Σκατό." Το ζωάκι, καλυμμένο με τη δική του διάρροια, τρεκλίζει και πέφτει βαριά στο πλάι του φορείου. Η HSUS έρευνα βιντεοσκόπησε μοσχαράκια συνωστισμένα μεταξύ τους που υφίσταντο ομαδικό ηλεκτροσόκ, αντί να συγκρατούν το καθένα και να γίνεται σε ακριβές σημείο η αναισθησία με το όπλο. 




 Οι εργάτες, συμπεριλαμβανομένου του συνιδιοκτήτη του εργοστασίου, φαίνονται στο βίντεο να κάνουν ηλεκτροσόκ στα μοσχαράκια επανειλημμένα, τα οποία φαίνονται αδύναμα και ανίκανα να σταθούν όρθια, και να πηγαίνουν παραπέρα ρίχνοντας νερό σε ένα μοσχαράκι για να εντείνουν το ηλεκτρικό ρεύμα. Σε μερικές στιγμές, ένα μοσχαράκι τινάσσεται με ηλεκτρικό ρεύμα πάνω από 30 φορές, το κλωτσούν, το χαστουκίζουν, μετά σηκώνεται και ξαναπέφτει

 Σε μια σκηνή, ένας εργάτης πρέπει να απομακρυνθεί από ένα μοσχαράκι που κλωτσάει, αφότου του έκοψαν το ένα πόδι.


Δεν έχουμε καμία βιολογική ή διατροφική ανάγκη για γάλα ή γαλακτοκομικά προϊόντα, και ως εκ τούτου η κατανάλωση αυτών από εμάς γίνεται απλά για απόλαυση. Αυτή όμως η κατανάλωση, και ολόκληρη η βιομηχανία γαλακτοκομικών, στηρίζεται στην κλοπή του μητρικού γάλακτος άλλων ζώων, αποσπώντας τα μωρά για τα οποία προοριζόταν εκείνο το γάλα, και τελικά βάρβαρα κλέβοντας τη ζωή, τα κορμάκια αυτών των μωρών καθώς και των μητέρων τους. 

Αν πιστεύετε ότι είναι λάθος να βλάπτονται 
και να σκοτώνονται ζώα για απόλαυση
τότε θα έπρεπε να μην καταναλώνετε γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα. 







Μεταφρασμένο άρθρο από Woodstock Sanctuary.


Εξανθρωπισμένη Μεταχείριση; Ρωτήστε Καλύτερα Τα Ζώα!




Όπως πολλοί άνθρωποι, συνήθιζα να πιστεύω ότι η ευζωία των ζώων ήταν ένα θετικό βήμα στο δρόμο προς τα δικαιώματα των ζώων. Τέλος πάντων, πως θα ήταν καλύτερα αν τα ζώα δεν ήταν περιορισμένα σε συνωστισμένα κλουβιά, ή δεν υφίσταντο σε βασανιστήρια, αναμένοντας τη σφαγή τους. 
Η ειρωνεία ωστόσο, δε μου διέφευγε, και συχνά σκεφτόμουν ότι υπερασπιζόμενος τέτοια ημίμετρα, ήταν σα να προτείνεις να δοθούν στους κρατούμενους του Άουσβιτς, στρώματα για να κοιμηθούν. Αδιαμφισβήτητα μία βελτίωση, αλλά σίγουρα όχι ένας επαρκής τρόπος να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Ούτε το μέγεθος των κλουβιών των ζώων, ούτε τα στρώματα στα κρεβάτια των φυλακισμένων ήταν το πραγματικό ζήτημα.

Παρ' όλ' αυτά, εξακολουθούσα να νιώθω ότι οι "καλές" συνθήκες έπρεπε να γίνουν καλύτερες, επομένως δεν μπορούσα να αντιταχθώ σε προσπάθειες βελτίωσης των συνθηκών. Όμως πρόσφατα, κάτι καινούριο συνέβη, που με έκανε να αναθεωρήσω το σκεπτικό μου. 

Μερικές δεκαετίες πριν, η αλήθεια των φρικιαστικών συνθηκών που ζουν "τα ζώα για τροφή" άρχισε να βγαίνει στην επιφάνεια στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Διάφορα σόου, όπως το Frontline, το Dateline, και το 60 Minutes άρχισαν να προβάλουν μυστικά πλάνα από την πραγματικότητα της βιομηχανίας ζώων. Ο τρόμος των υπερ-συνωστισμένων συνθηκών, ο εντατικός περιορισμός, οι ανεπαρκείς διαδικασίες αναισθητοποίησης και άλλες μορφές κατάφωρης σκληρότητας, άρχισαν να κάνουν τους ανθρώπους να αισθάνονται λιγότερο άνετοι με τα ζωικά τρόφιμα. Αυτό με τη σειρά του, έκανε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα για τους προμηθευτές ζωικών τροφίμων.


Με τη δημοσιοποίηση αυτών των πλάνων, δε χρειάστηκε πολύ για να συνειδητοποιήσει η βιομηχανία ζώων ότι χρειαζόταν μια νέα στρατηγική, προκειμένου να καταπραϋνθούν οι ανησυχίες ενός καταναλωτικού κοινού που τώρα ξαφνικά συνειδητοποιούσε τη βαρβαρότητα που πριν ήταν καλά κρυμμένη πίσω από τις κλειστές πόρτες.

Φαίνεται τώρα, ότι η βοήθεια των ειδικών των δημοσίων σχέσεων, οι εξέχοντες της βιομηχανίας ζωικών τροφίμων σκαρφίστηκαν πώς να προσεγγίσουν αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι της κοινωνίας που παρακινήθηκε από αυτές τις προβολές. Αναγνωρίζοντας ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ήθελαν να σταματήσουν να τρώνε ζωικά προϊόντα, αλλά απλά δεν άντεχαν να αισθάνονται ενοχές κάνοντάς το, άρχισαν να πείθουν το κοινό ότι οι εν λόγω εταιρίες ήταν πρόθυμες να αντικαταστήσουν τέτοιες βάναυσες πρακτικές με πιο 'εξανθρωπισμένες' μεθόδους, αλλά ένα μικρό βήμα τη φορά.

Φαίνεται ως μέρος της στρατηγικής τους το να υιοθετήσουν τη γλώσσα της υπεράσπισης των ζώων. Χρησιμοποιώντας λέξεις όπως 'εξανθρωπισμένο', 'συμπόνια' και 'χωρίς βία', θέλουν να πείσουν αυτούς που ανησυχούν ότι οι πιο ανήκουστες κακομεταχειρίσεις θα απαγορεύονταν. Αυγά ελευθέρας βοσκής, μοσχαράκια εκτός κλουβιών, βόδια που βόσκησαν χορτάρι... αυτές οι 'νέες και βελτιωμένες' γραμμές προϊόντων έγιναν οι υποσχέσεις που δόθηκαν για να διαβεβαιωθεί το κοινό ότι τα προϊόντα που κατανάλωναν προέρχονται από ζώα που μεγάλωσαν και σφάχτηκαν 'εξανθρωπισμένα'.

Αυτές οι καλοπληρωμένες εταιρίες δημοσίων σχέσεων έκαναν τόσο πειστική προπαγάνδα, που ακόμα και αυτοί που ειλικρινά ανησυχούσαν για τα μαρτύρια των ζώων, εξαπατήθηκαν. Και εκείνοι, άρχισαν να τσιμπάνε στην ιδέα ότι το ζήτημα που έπρεπε να εστιάσουν ήταν η 'βελτίωση των συνθηκών'. Παίζοντας το παιχνίδι των εκμεταλλευτών, οι συνήγοροι των ζώων βασικά βοήθησαν στο να προωθηθεί η ιδέα ότι μια βιομηχανία που είναι εγγενώς βίαιη θα μπορούσε να γίνει ανθρώπινη.

Πιστεύω ότι η βιομηχανία κρέατος και γαλακτοκομικών, βασικά, κέρδισε περισσότερα απ' όσα υπολόγιζαν. Όχι μόνο το μέσο κοινό αποδέχτηκε χαρούμενα, τον κατασκευασμένο καθησυχασμό της ενοχής τους, αλλά και πρώην χορτοφάγοι έκαναν το πίσω βήμα και άρχισαν να τρώνε - ακόμα και να πουλάνε - αυτό που αναφέρεται ως 'εξανθρωπισμένο κρέας'. Όροι όπως: ελευθέρας βοσκής, τρεφόμενο με χορτάρι, και εξανθρωπισμένη εκτροφή, όχι μόνο κυριάρχησαν στο διάλογο σχετικά με τη χρήση των ζώων, αλλά συμβόλιζαν πια το "είναι εντάξει - μπορείς να το φας τώρα". Η λυπηρή ειρωνεία, όπου πολλοί "φιλόζωοι" έγιναν πιόνια της εκμετάλλευσης των ζώων, ενός παιχνιδιού πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Μερικά από τα πιο εξέχοντα άτομα και μεγαλύτερους οργανισμούς που ήταν γνωστό ότι μιλούσαν εκ μέρους των ζώων, προάγουν την παραδοχή αυτού του ψέματος, ακόμα και εκθειάζοντας τις προσπάθειες των εταιριών που πουλούν προϊόντα 'ελευθέρας βοσκής', 'χωρίς κλουβί' ή 'ζώων που βόσκουν'. Αυτοί οι υποτιθέμενοι φίλοι των ζώων συγχάρηκαν δημόσια, και βράβευσαν ακόμα, αυτούς που πουλούν τα μέρη του σώματος σφαγμένων ζώων, δίνοντας σε αυτά τα προϊόντα τη δημόσια σφραγίδα της αποδοχής.

Είναι τραγικό πραγματικά, αλλά η στρατηγική φαίνεται να δούλεψε, τουλάχιστον ως τώρα. Το κοινό καθησυχάστηκε, και το κίνημα για την απαγόρευση της εκμετάλλευσης των ζώων έσπασε στα δύο: σε αυτούς που συνεχίζουν να δουλεύουν για την ελευθερία τους και σε αυτούς που δουλεύουν για να κάνουν τα ζώα πιο άνετα στη σκλαβιά τους. 

Τα ζώα με τα οποία συμπάσχουμε μας παρακαλούν ασταμάτητα. Δεν παρακαλούν για βελτιωμένες συνθήκες, παρακαλούν για τις ζωές τους. Δεν είναι η μεταχείριση αυτών των ζώων το θέμα, όσο φρικιαστική και αν είναι. Ας μην ξεχνάμε ότι όσο συνεχίζουν να υπάρχουν αυτές οι βιομηχανίεςτο πραγματικό ζήτημα είναι η συστηματική, μη αναγκαία και βάρβαρη δολοφονία τους.






Μεταφρασμένο άρθρο από Gentle World.


Παράλληλο Άρμεγμα Και Εγκυμοσύνη.




Επειδή γονιμοποιείται ξανά, ενώ ακόμα αρμέγεται από την προηγούμενη εγκυμοσύνη της, μια "γαλακτοπαραγωγός" αγελάδα περνάει επτά μήνες κάθε χρόνο σε κατάσταση εγκυμοσύνης, παράγοντας ταυτόχρονα μεγάλες ποσότητες γάλακτος. Αυτή η τεράστια σωματική απαίτηση, την εξαναγκάζει να τρώει υπερ-τετραπλάσια ποσότητα τροφής την ημέρα από το κανονικό. Ωστόσο αυτό δεν επιτυγχάνεται εύκολα καθώς η ταχύτητα της διαδικασίας πέψης δεν μπορεί να αυξηθεί τόσο πολύ, οπότε οι "γαλακτοπαραγωγές" αγελάδες υποφέρουν συχνά από μεταβολική πείνα - τo στομάχι τους είναι γεμάτο, αλλά το σώμα ακόμα πεινάει για περισσότερη ενέργεια και θρεπτικά συστατικά και εξαναγκάζεται να καταναλώνει τόση πολλή ενέργεια για την παραγωγή γάλακτος και την ανάπτυξη ενός εμβρύου μοσχαριού.

Η μέση απόδοση γάλακτος μιας "γαλακτοπαραγωγού" αγελάδας κυμαίνεται στα 20-50 λίτρα την ημέρα, 10 φορές περισσότερο απ' ότι θα έπινε ένα μοσχαράκι, οπότε οι μαστοί της αναγκάζονται να δουλεύουν αφύσικα σκληρά. Επιπλέον, ένα μοσχαράκι θα έτρωγε φυσιολογικά πέντε με έξι φορές τη μέρα και η μέγιστη ποσότητα γάλακτος στους μαστούς της κάθε φορά θα ήταν περίπου δύο λίτρα. Αλλά στις περισσότερες γαλακτοκομικές φάρμες μια αγελάδα αρμέγεται μόνο μια φορά τη μέρα, επιτρέποντας στο γάλα να συσσωρεύεται στους μαστούς και να αναγκάζεται να κουβαλάει περίπου 20 λίτρα γάλακτος ή και περισσότερα. Αυτό κάνει υπερτροφικούς τους μαστούς και την κάνουν να κουτσαίνει τα πίσω της πόδια (γιατί η αγελάδα δεν μπορεί να περπατήσει φυσιολογικά) και δημιουργούνται συνθήκες για να αναπτυχθεί μαστίτιδα (μια οδυνηρή μόλυνση των μαστών).

Η μόνη της ξεκούραση από αυτό τον απαιτητικό φόρτο εργασίας, είναι κατά τους δυο τελευταίους μήνες (μερικές φορές ένας μόνο μήνας) της εγκυμοσύνης της, όπου "στεγνώνει" από γάλα για να προετοιμαστεί για το μοσχαράκι - μετά όλος ο κύκλος ξεκινάει ξανά. Αυτό φυσικά έχει τις επιπτώσεις του στο σώμα της. “... ένας φρικτός αριθμός θανατώνονται μετά από δύο με τρεις κύκλους αρμέγματος όταν εξαντληθούν, είτε μετά από ολική απώλεια των ιστών του σώματός τους (ισχνότητα), ή κατάρρευση των ιστών των μαστών.” ~ Καθηγητής Webster.


Μεταβολικές Διαταραχές.

 ~Πείνα.
           
Η "υψηλής παραγωγής" αγελάδα (ράτσας Holstein) είναι ένα μεγάλο ζώο που απλά δεν μπορεί να καταναλώσει αρκετή τροφή στη βοσκή, για να διατηρήσει την τεράστια παραγωγή γάλακτος καθώς και τις άλλες σωματικές της λειτουργίες, αφήνοντάς τη σε μόνιμη κατάσταση "μεταβολικής πείνας". Στη βόσκηση, η λήψη της τροφής της είναι περιορισμένη από το ρυθμό με τον οποίο μπορεί να καταναλώσει και να πέψει το γρασίδι. Καθώς το γρασίδι έχει πολλές φυτικές ίνες, γεμίζει το πρώτο στομάχι της γρήγορα, προκαλώντας στην αγελάδα το αίσθημα του κορεσμού ενώ αισθάνεται ταυτόχρονα ακόμα πεινασμένη για θρεπτικά συστατικά. Στεκόμενη όρθια και τρώγοντας για ώρες, είναι επίσης πολύ κουραστική δουλειά για τις αγελάδες που φυσιολογικά θα περνούσαν 12-24 ώρες τη μέρα ξαπλωμένες, αντιμετωπίζοντας δύο αντικρουόμενα κίνητρα: να φάνε ή να ξεκουραστούν. Η βόσκηση σε βοσκότοπους με σίκαλη, που έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε άζωτο, μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη ουρία στο αίμα της αγελάδας, κάνοντάς τη να αισθάνεται άρρωστη και να μειώνει την όρεξή της.

Εξαιτίας της ανικανότητας να καλυφθούν οι μεταβολικές απαιτήσεις του αρμέγματος, είναι φυσικό για τις αγελάδες να εξαντλούνται τα σωματικά τους αποθέματα και λόγω της πρώιμης γαλουχίας, οδηγώντας τες να φαίνονται 'σκελετωμένες', με τα οστά των γοφών και της σπονδυλικής τους στήλης να προεξέχουν. Οι κτηνοτρόφοι τη θεωρούν μια φυσιολογική μεταβολική κατάσταση στις "αγελάδες μεγάλης παραγωγής γάλακτος" και έχουν αποδεκτεί τις κοκκαλιασμένες αγελάδες σαν κάτι φυσιολογικό, όταν στην πραγματικότητα είναι υποσιτισμένες.

Κέτωση Και Σύνδρομο Λιπώδους Συκωτιού.

Οι αφύσικες απαιτήσεις των αποθεμάτων ενέργειας των αγελάδων συχνά οδηγεί σε κέτωση και σύνδρομο λιπώδους συκωτιού.

Η κέτωση προκύπτει όταν το λίπος του σώματος της αγελάδας αρχίζει να διασπάται, σε προπάθειά του να γεφυρώσει το "ενεργειακό κενό" κατά την πρώιμη γαλουχία. Το λίπος μεταφέρεται στο συκώτι, όπου διασπάται σε μεταβολίτες που έπειτα χρησιμοποιούνται από τους ιστούς του σώματος. Υπερβολική κινητοποίηση λίπους μπορεί να οδηγήσει σε ένα τοξικό επίπεδο κετονών (υποπροϊόντα της διάσπασης του λίπους) που συσσωρεύονται στο αίμα, το γάλα και τα ούρα, προκαλώντας απώλεια της όρεξης και πτώση της παραγωγής γάλακτος. Οι προσβεβλημένες αγελάδες μπορεί επίσης να εμφανίσουν σημάδια εκνευρισμού, που περιλαμβάνουν συμπτώματα όπως το έχουν υπερβολική παραγωγή σάλιου, να γλύφουν τους τοίχους ή τις πόρτες, να έχουν κακό συντονισμό και επιθετικότητα.

Υπάρχει ένα όριο στην ποσότητα λίπους που το συκώτι μπορεί να διασπάσει και να επεξεργαστεί και όταν φτάσει αυτό το όριο, το περίσσιο λίπος συσσωρεύεται στο συκώτι. Αυτό το "σύνδρομο λιπώδους συκωτιού" περιορίζει τη φυσιολογική λειτουργία του συκωτιού και, επειδή είναι ζωτικό όργανο, πολλές φυσιολογικές σωματικές λειτουργίες διαταράσσονται. Η παραγωγή γάλακτος, η μαστίτιδα και η γονιμότητα, επηρεάζονται αρνητικά από το λιπώδες συκώτι.

Γαλακτικός Πυρετός
(Υπασβεστιαιμία)

Ο γαλακτικός πυρετός είναι μία από τις πιο συνηθισμένες μεταβολικές διαταραχές των αγελάδων στην γαλακτοπαραγωγή, που συχνά προκύπτει πριν, κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά τη γέννα. Συμβαίνει εξαιτίας του χαμηλού ασβεστίου στο αίμα που είναι αποτέλεσμα των υψηλών απαιτήσεων σε ασβέστιο κατά την εγκυμοσύνη και το θηλασμό (το άρμεγμα στη δική τους περίπτωση). Όταν το ασβέστιο στο αίμα της αγελάδας πέσει τόσο πολύ για να υποστηρίξει φυσιολογικά τις νευρολογικές και μυικές της λειτουργίες, καταρρέει και είναι ανίκανη να σταθεί όρθια ώσπου να επανέλθει το ασβέστιο του αίματός της ξανά στο φυσιολογικό. Σύμφωνα με την Υπηρεσία Πληροφοριών Ασθενειών των Ζώων (NADIS), μπορεί επίσης να προκαλέσει προβλήματα στον τοκετό και συνεπαγωγικά θανάτους μωρών μοσχαριών.

Ίλιγγος Από Χόρτο Βοσκής (Υπομαγνησιαιμία)

Ο ίλιγγος από χόρτο βοσκής (ή αλλιώς τετανία από χόρτο βοσκής) προκύπτει όταν η πρόσληψη μαγνησίου στην αγελάδα, είναι μικρότερη από την απώλειά της σε αυτό. Συμβαίνει πιο συχνά στις θηλάζουσες αγελάδες στη βοσκή, καθώς το χόρτο μπορεί να έχει πολύ λίγο μαγνήσιο, ειδικά η σίκαλη, ενώ η απώλεια του μαγνησίου της με το γάλα είναι υψηλή. Κλινικά σημάδια μπορούν να εμφανιστούν πολύ γρήγορα καθώς οι αγελάδες δεν αποθηκεύουν το μαγνήσιο και βασίζονται στην καθημερινή του πρόσληψη. Αρχικά, γίνονται πολύ νευρικές και ευερέθιστες, και μετά αρχίζουν να παραπατούν και να πέφτουν. Αυτό μπορεί να εξελιχθεί γρήγορα σε σπασμούς, κώμα και τελικά θάνατο. Η σύντομη διάρκεια των κλινικών σημαδιών σημαίνει ότι ο ρυθμός θνησιμότητας είναι μεγάλος, καθώς πολλά ζώα βρίσκονται νεκρά πριν κανείς καταλάβει ότι είναι καν άρρωστα.

~ Υψηλές Συγκεντρώσεις Πρωτεΐνης.

Ενώ θεωρητικά η προφανής λύση του προβλήματος της πείνας και της έλλειψης σε μέταλλα στις "γαλακτοπαραγωγές αγελάδες μεγάλης απόδοσης" θα ήταν να σταματήσει η εκτροφή ζώων με τέτοια μεγάλη παραγωγή γάλακτος, οι γαλακτοπαραγωγοί ταΐζουν όλο και περισσότερο τις αγελάδες τροφές με μεγάλες συγκεντρώσεις πρωτεΐνης. Αυτές οι συγκεντρώσεις, που συνήθως προέρχονται από σόγια και αραβόσιτο, έχουν περισσότερες θερμίδες από το γρασίδι και τους παρέχουν περισσότερη ενέργεια. Ωστόσο, έχουν και πολλά αμινοξέα που έπειτα επιταχύνουν την παραγωγή γάλακτος. Το αποτέλεσμα αυτών είναι αυξημένη παραγωγή γάλακτος σε μικρό χρονικό διάστημα και απώλεια της φυσική τους κατάστασης, υπογονιμότητα και μεγαλύτερη ευαισθησία σε ασθένειες αργότερα, επειδή δεν είναι φυσικό για το σώμα μιας αγελάδας να λειτουργεί με αυτό τον τρόπο. Η υψηλή περιεκτικότητα της τροφής σε άμυλο και πρωτεΐνη επίσης, προκαλεί πεπτικά προβλήματα που οδηγούν σε μείωση της όρεξης, φούσκωμα και πρήξιμο.

~ Παθήσεις των ποδιών.

Η πάθηση των ποδιών (τα συμπτώματα είναι κυρίως πληγές στα πέλματα, κουτσό βάδισμα, παραμορφώσεις των οστών κ.α.) είναι μια τεράστια αιτία θανάτου των αγελάδων στη γαλακτοπαραγωγή, σύμφωνα με τα τελευταία νούμερα, υπολογίζεται το 10% των θανάτων. Ειδικοί στην ευζωία των ζώων συμφωνούν ότι δημιουργεί σημαντικό πόνο και στρες στις αγελάδες και έχει επίπτωση σε όλους τους τομείς της ζωής τους. Ο μέσος αριθμός των παθήσεων των ποδιών των αγελάδων σε ένα κοπάδι είναι περίπου 17% - παρόλο που σε μερικά αυτός ο αριθμός φτάνει το 49%

Το Συμβούλιο Ευζωίας Εκτρεφόμενων Ζώων ισχυρίστηκε στην πρόσφατη αναφορά τους: "Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι τα περιστατικά πάθησης των ποδιών (lameness) βελτιώθηκαν σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία."

Η πάθηση των ποδιών είναι εξαιρετικά επίπονη, συχνά συγκρίνεται με τον πόνο που ένας άνθρωπος θα αισθανόταν αν περπατούσε γρήγορα με τα νύχια. Όμως επειδή πολλές αγελάδες που πάσχουν από αυτό εξακολουθούν να παράγουν γάλα πολύ ικανοποιητικά για τους κτηνοτρόφους, εξαναγκάζονται να συνεχίσουν να ζορίζονται παρά τον τρομερό τους πόνο.

Οι παθήσεις των ποδιών, προκύπτουν κατά 80% εξαιτίας προβλημάτων των πελμάτων και κατά 20% εξαιτίας βλαβών στα πόδια. Έλκη στα πέλματα (sole ulcers, laminitis), ασθένειες των νυχιών (white line disease) και πληγές στο δέρμα (digital dermatitis) είναι τα πιο συνηθισμένα προβλήματα στα πόδια και προκαλούνται από ένα μεγάλο αριθμό πολύπλοκων παραγόντων. Η πλειοψηφία των παθήσεων των ποδιών συμβαίνει εξαιτίας της σωματικής βλάβης από τους στενούς θαλάμους και από τραυματισμούς κατά τον τοκετό.

~ Μαστίτιδα.

Η μαστίτιδα είναι μια οδυνηρή βακτηριακή μόλυνση των μαστών που επηρεάζει περίπου το 30% των αγελάδων στη Βρεττανία, με ένα εκατομμύριο περιστατικά κλινικής μαστίτιδας να εμφανίζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο κάθε χρόνο. Οι 40 με 65 αγελάδες από τις 100 υποφέρουν από κλινική μαστίτιδα κάθε χρόνο με περίπου το ένα τέταρτο αυτών να είναι επαναλαμβανόμενα περιστατικά. Ενώ η κλινική μαστίτιδα έχει εμφανή συμπτώματα όπως  πρησμένους, σκληρούς μαστούς και αποχρωματισμένο ή σβωλιασμένο γάλα, η μαστίτιδα μπορεί επίσης να προκύψει σε υποκλινική μορφή χωρίς εμφανείς αλλαγές στους μαστούς ή το γάλα, κάνοντας αδύνατο να εκτιμηθεί ο αριθμός αυτών των περιπτώσεων.

Η μαστίτιδα είναι η πιο συνηθισμένη ασθένεια στις "γαλακτοπαραγωγές" αγελάδες και είναι ένα τεράστιος λόγος για πρόωρο θάνατο. Το 2011, το 17% των αγελάδων πέθαναν λόγω μαστίτιδας. Και η ασθένεια είναι πολύ μακριά από την ύφεσή της - όπως οι ειδικοί στην υγεία των "κτηνοτροφικών" ζώων προειδοποιεί: "Η επικράτηση της υποκλινικής μαστίτιδας είναι μεγαλύτερη τώρα απ' ότι το 1997."

Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί στη μαστίτισα (μικροσκοπικοί οργανισμοί που προκαλούν τη μόλυνση), από τους οποίους υπάρχουν πάνω από 200, ανήκουν σε μία από τις δυο κατηγορίες: μολυσματικοί ή περιβαλλοντικοί. Ο Στρεπτόκοκκος uberis και η Εσερίχεια Κόλι (E. coli) είναι κατα πολύ οι πιο συνηθισμένες αιτίες μαστίτιδας και είναι και οι δύο περιβαλλοντικοί παθογόνοι μικροοργανισμοί, που ευδοκιμούν στην ακαθαρσία, τα υγρά στρώματα και τα κτίρια με κακό εξαερισμό. Και οι δύο είναι μεταδοτικοί και οι περιβαλλοντικοί παθογόνοι μικροοργανισμοί μπορούν να μεταδοθούν από αγελάδα σε αγελάδα μέσω των μηχανημάτων αρμέγματος. Η αποτυχία στην αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής μαστίτιδας είναι κυρίως εξαιτίας της αύξησης του μεγέθους των κοπαδιών και της πολύ υψηλής παραγωγής της σύγχρονης αγελάδας στη γαλακτοπαραγωγή.

Ο εγκλεισμός επίσης μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή των θηλών - οι μεγάλες αγελάδες σε στενούς θαλάμους πιέζουν τα πόδια τους στο διπλανό θάλαμο και κατά λάθος συνθλίβουν τα στήθη της αγελάδας που βρίσκεται σε αυτόν. Η παρενόχληση ενός κοπαδιού, είτε με την προσθήκη νέων μελών είτε με το διαχωρισμό τους σε μικρότερες ομάδες, μπορεί να τις οδηγήσει στο να παλέψουν και να τραυματιστούν οι μαστοί τους. Σοβαροί τραυματισμοί των θηλών, όπως ολική αποκοπή θηλών, είναι αναπάντεχα συνηθισμένη στα κοπάδια.

Η μαστίτιδα αντιμετωπίζεται συνήθως με αντιβιοτικά που εφαρμόζονται απευθείας στις θηλές αλλά τα βακτήρια που είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά εξελίσσονται πολύ γρήγορα.

~ Πύον.

Όταν υποφέρει μια αγελάδα από μαστίτιδα, το σώμα της παράγει μεγάλες ποσότητες λευκών αιμοσφαιρίων που πηγαίνουν στους μαστούς για να πολεμήσουν τη μόλυνση. Πολλά από αυτά τα κύτταρα, μαζί με νεκρά κύτταρα από τα εσωτερικά τοιχώματα των μαστών, εκκρίνονται μαζί με το γάλα, και όσο μεγαλύτερη η μόλυνση τόσο μεγαλύτερος ο αριθμός αυτών των "σωματικών" κυττάρων στο γάλα. Οι επεξεργαστές γαλακτοκομικών χρησιμοποιούν μετρητές σωματικών κυττάρων για να αποφασίσουν σε ποια τιμή θα πληρώσουν το γάλα που αγοράζουν από τους κτηνοτρόφους, επιβάλλοντας οικονομικές κυρώσεις για γάλα με υψηλές μετρήσεις σε σωματικά κύτταρα.

Κατά τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γάλα με μέτρηση σωματικών κυττάρων μέχρι 400 εκατομμύρια το λίτρο μπορεί να πουληθεί για ανθρώπινη κατανάλωση. Μερικοί κτηνοτρόφοι τα'ί'ζουν τα μοσχαράκια με το γάλα που υπερβαίνει αυτό το όριο.

~ Υπογονιμότητα.

Η δυσμενής ζωή που οι αγελάδες βιώνουν στη γαλακτοπαραγωγή, προκαλεί τόσο ταχεία σωματική κατάρρευση που ένας ανησυχητικά μεγάλος αριθμός νεαρών ζώων δολοφονούνται εξαιτίας της υπογονιμότητας (αν δεν μπορούν να μείνουν έγκυες, δε θα μπορέσουν να παράγουν γάλα). Ένας ρυθμός θανάτωσης 25% είναι ο συνηθισμένος για τις περισσότερες γαλακτοκομικές φάρμες και η υπογονιμότητα είναι ο κυριότερος παράγοντας.

Παρόλο που η υπογονιμότητα από μόνη της δεν είναι πρόβλημα ευημερίας, είναι ένας δείκτης κακής διαβίωσης που έχει ως αποτέλεσμα τη σωματική εξόντωση. Ακόμα και το Συμβούλιο Ανάπτυξης Γάλακτος επιβεβαίωσε ότι "η ώθηση προς την αύξηση της απόδοσης του γάλακτος έχει κατά ένα μέρος ως αποτέλεσμα τη μειωμένη γονιμότητα".

Για να καταπολεμήσουν την υπογονιμότητα, η χρήση φαρμάκων γονιμότητας είναι τώρα πολύ διαδεδομένη στις γαλακτοκομικές φάρμες. Στις αγελάδες χορηγούνται ορμόνες για να τις κάνουν να αυξήσουν τις πιθανότητες σύλληψης, αλλά είναι και ένα εργαλείο διαχείρισης του κοπαδιού για να βεβαιώσουν ότι τα μοσχαράκια συλλαμβάνονται και γεννιούνται περίπου την ίδια περίοδο.





Μεταφρασμένο άρθρο από White Lies.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...